Frozen Throne

Marami pang lugar tulad nito.

Haligi nito ang malalaking gusali na nakahanay sa isang ambisyoso at marikit na ayos. Isang siyudad na ikinulong ng materyal na hangganan. Ang bawat biga ng mga haliging iyon ay binusog ng napakalaking halagahan ng berdeng papel. Isang maluhong mundo.

Pinagbibigkis ng iisang galaw ang mga bagay sa kaligiran nito -- ang galaw ng kalakalan at komersyo tulad ng nasusulat sa mga dyaryo't libro. Sa kabila nito ay ang ikinukubling mukha, ng pagtitingkad at ng tunggalian. Ang sabi ng ilan, hindi mo madarama ang pagpapahalaga sa lugar na ito. Kung meron mang bakas, ang isa rito marahil ay ang pagbibigay ng limos.

Nagmistulang lahat ay nakatuon lamang sa retablo ng salapi at pang-aangkin. Dito, ang titig ay nasa numero -- sa bawat zero na madadagdag sa pay slip ng empleyado. Sa bawat bagong patak tuwing panahon ng sweldo. Sa pag-aabang na mailapit ang sarili sa bulto ng aning, batayan nga ba ng pagtingin?

Nag-iiba lang sa kulay ng pananamit ngunit ito ay binihisan ng iisang balangkas o moda -- istilo ng pananamit na walang pakialam sa bihis ng iba, istilo ng pananamit na executive na maituturin, corporate sa iba kung tawagin.

Bagaman bukas sa lahat ng tao ang mga tindahan, parke, aliwan at lugar-parokyano, namimili naman ito pagdating sa pakikitungo, sa unang papansinin, sa unang hahandugan ng ngiti, peke man o hindi --

Sa kapwa-Pinoy at dayo,
Sa empleyado at kargador,
Sa naka-Rusty Lopez at naka-Marikina,
Sa naka-flipflop at naka-alpombra,
Sa naka Havaianas at Havana,

Sa pagitan ng bihis-Makati at...nakabihis.